Пачатак

Герб Пагоня вядомы ад першых часоў існавання Вялікага княства Літоўскага. Паводле літоўскіх летапісаў, Пагоню ў якасці гаспадарствавага гербу ўвѐў князь Нарымунт, брат вялікага князя Тройдзеня (1270–1282): "Той Нарымунт мел герб, або клейнот, рыцерства своего таковый, и тым печатовался, Великому князству Литовскому зоставил его, a то такий: в гербе муж збройный, на коню белом, в полю червоном, меч голый, яко бы кого гонячы держал над головою, и есть оттоля названый Погоня" [1]. Густынскі летапіс кажа, што Пагоню ў якасці гербу Вялікага княства Літоўскага ўвѐў вялікі князь Віцень у пачатку свайго княжання (то бо ў 1294 г.): "А Витен нача княжити над Литвою, измысли себе герб и всему князству Литовскому печать: рыцар збройный на коне з мечем, еже ныне наричут Погоня" [2]. М. Стрыйкоўскі, які ўжываў шмат неацалелых літоўскіх летапісаў, пісаў, што герб з выяваю ўзброенага вершніка з дваістым крэстом на шчыце надалі вялікаму князю літоўскаму Міндоўгу прускія крыжакі як белег свайго ордэну падчас каранацыі Міндоўга ў 1252 г. [3].